Geciktin gelmek için, kar düştü alevime

Közün bile kalmadı, sildim gönül defterinden... Bırak yaşananları, aklımda tek kelime Sözün bile kalmadı, sildim gönül defterinden... Ne hicaz bir şarkısın, ne türküsün dilimde Hatıralar eridi bıraktığın elimde Gözlerinin rengini yitirdim hayalimde Yüzün bile kalmadı, sildim gönül defterinden... Gittiğin günden sonra yürek sensiz yetimdi Her saniye can ile ödenen diyetimdi Çeke çeke tükendi, çile bir yana şimdi Hüzün bile kalmadı, sildim gönül defterinden... Güller nasıl ağlar gör, kırılsın dalların da Her gece kahırla yat kederin kollarında Nice rüzgarlar esti, sevdamın yollarında İzin bile kalmadı, sildim gönül defterinden... Artık ben aşka değil, aşk bana esir oldu Uğruna harcadığım günlerim asır oldu Acılarla yoğurdum, yüreğim nasır oldu Sızın bile kalmadı, sildim gönül defterinden... Kim derdi ki bu gönül bir gün senden cayacak Müptelan olan yıldız avucundan kayacak İtiraf et, yenildin, elinde oynayacak Kozun bile kalmadı, sildim gönül defterinden... İncitmez asla sevgin, serçe neylesin dağa Gözyaşınla örsen de düşmem tekrar o ağa Yıllar önce bu aşkı gömdüm kara toprağa Tozun bile kalmadı, sildim gönül defterinden...